Latince adı: Zoophobus morio İngilizce adı: Morio worms Türkçe adı: Morio kurdu Morio Kurdu (İngilizce: Morio worms, Latince: Zoophobus morio) Orta Amerika ve Güney Amerika bölgelerinde yaşayan yaşamı boyunca yumurta,larva,pupa,böcek olmak üzere toplam 4 yaşam evresi geçiren bir eklem bacaklı canlı yem türüdür. Morio kurdunun larva formları besin değerleri açısından zengin olduğu için birçok hayvana yem olarak verilir.Sürüngenler,örümcekler, balık ve kuş türleri morio kurdunu severek tüketirler.Besin değeri larva halindeyken daha çok olması ve yumuşak olması canlı yem olarak kullanılmasındaki en önemli sebeptir.Larva boyutları 7 cm kadar olabilen bu canlılar saldırgan ve oldukça oburdur.Havuç,elma,kabak,patates gibi sebze ve meyvelerle beslenen ayrıca yataklığını tüketen morio kurtları besin ve su ihtiyaçlarını karşılamış olurlar.Yaşam alanları genellikle tahıllardan oluşan yataklıklardır.İdeal yaşam alanı sıcaklığı 25-30 derece, ideal nem oranı %60 olmalıdır.Saldırgan oldukları için koloni içerisinde pupa evresine giren canlı koloniye yem olur.Çünkü pupa evresinde fiziksel aktiviteleri azalır ve tehlike anında kaçamazlar.Bu yüzden grub halindeyken pupaya korkularından dönüşmezler.Morio kurdu için en büyük tehdit yamyamlık,kuş saldırıları,mite ve küflenme sorunlarıdır. Morio kurdunun her gün aynı canlıya yem olarak verilmesi yağlanmayı artıracağı için doğru değildir.Beslediğiniz hayvana göre haftada 3-4 kez larva olarak verilmesi daha sağlıklı olacaktır.Ayrıca böcek evresindeyken verilen canlı yemler büyük oldukları için canlıların ağız ve boğazlarına zarar verecektir. Büyük sürüngenler,tarantulalar ve amfibiler tarafından en çok tercih edilen yemlerden biridir. Üretimi kolay olmasa da bakımı ve saklanması kolaydır. Yetişkin bir larva(kurt) 4-5cm arası büyüklüğe ulaşır. Hem yüksek protein hem de yüksek yağ ihtiva eder. Bu nedenle sürekli yem olması zararlıdır, yem olduğu canlıda yağlanma problemi ortaya çıkar. Kış uykusuna yatırılan canlıların yağ depolamasında ise bu dezavantaj avantaja dönüşür. ÜRETİM: Orta boy bir saklama kabında, un kurdu bakar gibi; kepek, mısır unu,talaş vs.. karıştırılarak yataklık oluşturulur. Yataklığa zaman zaman ekleme yapılmalıdır, un kurdundan farklı olarak yataklığı daha kısa zamanda tüketirler. Havuç,elma,patates sevdiği yiyecekler arasındadır. Mite vs. oluşumunu engellemek için verilen meyveler en fazla bir gün sonra çıkarılmalıdır. Yine mite oluşumuna önlem olarak bakıldıkları kabın ağzı açık bırakılabilir eğer yeteri kadar yüksekse. Tırmanamazlar. Su ihtiyaçları karşılanmalıdır, yoksa sıvı ihtiyacı için birbirlerini yemeye başlarlar. Üretimi bir hayli meşakatlidir. Çok saldırgan oldukları için, grup halindeyken korkudan pupa hale geçemezler, pupaya dönüşür dönüşmez yenileceklerini bilirler. Bunun için üretim hedefleniyorsa aşağıdaki fotoğaftaki gibi kurtları tek tek ayırmak gerekir. Ancak o zaman pupaya ardından böcek hale dönüşürler. Böcekler farklı bir saklama kabında yumurta viyolleriyle beraber üretime alınır ve uzunca bir süre yavrular için beklenir. Hem pupa hem de böcek halleri için 26-32 derece arası sıcaklıkta üretim artar. Avantajları: -Büyük sürüngenleri doyurmada büyük kolaylıktır. -Amfibilerin ihtiaçlarını karşılamakta üstündür.(Pacman, bull frog .. gibi) -Bakımları kolaydır. -Canlılar severek tüketir. Dezavantajları: -Saldırganlardı; zor ölürler, canlıya yem olma anında veya canlının türüne göre yutulma esnasında canlıya zarar verebilirler. Bunun için ölü yem kabul eden canlılarda morionun kafasını ezmek bir yöntem olabilir. -Çok fazla yağ içerirler. Bukalemun gibi canlılarda fazla yağlanma yapar ve zararlıdır. -Ana besin oluşturamazlar.